1. |
||||
Hay luces que distorsionan el alma,
la fluctuación de la pena o la nada,
relampaguea el misterio escarlata,
gritan las brujas en la madrugada
Cruces de hierro, mis huesos de plata
puedes decirme que llevas de carga,
sólo secretos ocupan tú caja,
vicios que uso para mi mortaja
Vengo hacia ti, huyo de la manada,
suena el tambor y el dragón se desata,
veo que has conseguido la revancha,
el sacrificio del rey te delata
Ahora el cariño no sirve de nada
tu eres quién corre y yo soy quién dispara
Nos conocimos en sueños pasados,
flotando en frescos pasillos de calma,
en lo mejor el amor hizo aguas,
el subconsciente ordenó la matanza
Ahora el cariño no sirve de nada
tu eres quién corre y yo soy quién dispara
|
||||
2. |
||||
Anque recoñezas que soamente se trata
dunha reacción de química no corpo
eu vou dicir que bendita explosión
Porque no momento en que coñezo a unha persoa coma ti
e cando miro ó ceo e penso se en verdade hai un Señor
Anque pareza increible podo asegurar
que ás veces mirar todo o día ó infinito
pode chegar a cansar
Eres unha deusa grega, unha raiña victoriana
enrredado nos teus brazos é donde construo o meu fogar
Coma un can que espera impaciemte
obter o seu premio
ladro sempre que me invitas a bailar un tango horizontal
Agora sei que éxtasis debeu sentir Santa Teresa
cada vez que nos deitamos debería ser Día Santo mundial
Destruiria leviatáns exercitos de cen mil almas
sufriría por salvarche
coma Xesucristo na cruz
E antes de que nos odiemos só unha cousa che aseguro
que vivir contigo é a única razón boa pola que morrer
|
||||
3. |
||||
Hemos esperado largo tiempo
y ahora se acerca el momento
puedes prescindir de tú dinero
así lo estipula el Gran Supremo
El va a expiar nuestros pecados
a cuidar con mimo a las mujeres
una mejor vida nos espera
cuando nos lleve volando a Venus
He intentado comprender al Papa
con el islám también pasó lo mismo
soy muy viejo para creer en buda
y muy joven para el hinduismo
Oh,Señor,perdone mis pecados
he intentado ser un buén cristiano
yo también tengo mujer e hijos
descuartizados en el cobertizo
Y cuando llege el apocalipsis
y suelte aquí mismo a sus perros
nuestra fe regada con veneno
nos hará elevarnos hacia el cielo
Últimas noticias en directo
un grupo de turistas ha encontrado
cién cadaveres en el desierto
casi todos ellos sonriendo
Peor que morir por lo que crees
es morir por tus estupideces
creer en Diós o en otro personaje
me hace más insignificante
|
||||
4. |
||||
¿Quién es quién en la ciudad?
¿quién soy yo en particular?
la segunda variedad lo reconocerá
¿Quién de todos es real?
¿carne y huesos o metal?
la segunda variedad lo reconocerá
¿Soy humano o tal vez,
eso debería creer?
la segunda variedad lo reconocerá
|
||||
5. |
||||
Hoxe vai ser mellor que non saia da casa
teño o demo no corpo e tres balas de prata
xa a roda da fortuna me pasóu por diante
estou escoitando o son do mercurio salvaxe
Non debo escoitar esa voz
Encontreime co vello que quería ver o tren
doume dez moedas e dixo despacio
traiciona a quen queiras sempre que non vaia
volver de entre os mortos buscando vinganza
Non debería oir esa voz
Chamei á vosa porta sei que me esperabas
deixei as cousas claras, refinei os modos
vinte chorar a escuras e dixen tremendo
agora vas aprender o que aprendemos todos
Creo que xa non oio esa voz
Hoxe vai ser mellor que volva para a casa
botei o demo do corpo e gastei as balas
xa a roda da fortuna me pasou por diante
estame mecendo o son do mercurio salvaxe
Agora xa non oio esa voz
|
||||
6. |
||||
Coa mellor das sonrisas apuñalei a meus irmans,
calcei os seus zapatos, fuxín sen mirar nunca atrás,
despreciei á familia, o meu maior mérito foi
morrer sen descendencia coma o meu olvidado pai
Coma un lobo que anda erguido polo mundo
aprendo a camiñar entre homes sen futuro
Andívenme arrastrando por territorios criminais,
acosteime coas fillas despois de seducir ós pais,
traicionei tres mulleres, a cuarta supo reaccionar,
deixoume as marcas negras que ainda me queiman nas mans
Foi a miña volta polo lado salvaxe
á hora de volver xa se me fixera tarde
Coma un lobo que anda erguido polo mundo
aprendo a camiñar entre homes sen futuro
Voltei á miña vila, á imperdurable Ajromarín
rendinme ante a evidencia, vello borracho é o que din
aparecéuseme Cristo,tendeume a man e o corazón,
non te esforces Mesías pra min xa non hai salvación
E se vou vivir solo ou mal acompañado
ídesme encontrar medio desnudo e ladrando
e se ides vir por vinganzas do pasado
preguntade polo demo que toca o banjo
¿Dónde queda Vila Salvación?
|
||||
7. |
...y llamearon los años
05:20
|
|||
En el mundo que ella deseo
todo era perfecto menos yo,
puedes echar la culpa a la humanidad
de que hoy corra la sangre en la gran ciudad
Sólo un fogonazo delator
quiso degollar a mi intuición,
ese día no fué mejor ni peor,
sólo el día en el que todo cambio
No nos muestre su autocompasión,
se amargaba el viejo seductor
ya no estamos en esto por diversión,
olemos la carroña en su corazón
Buscaba el avance sin piedad,
el foco de una nueva realidad,
el mal de altura jamás la hizo temblar,
ha aprendido a guiarse en la oscuridad
Que importancia tienes para mi
si ya no puedo hacerte feliz?
el momento en que nos miramos los dos
llamearon lo años alrededor
|
||||
8. |
||||
É o medo que surca a espiña dorsal
o que exixe pago ó respirar,
se me dis que salte vou a saltar,
se me dis que marche vouno aceptar
Do que oias non creas nada xamais
e do que vexas soamente a metade,
se me dis que cale vou a berrar,
se dis que sorria vou a chorar
Surca os precipicios da realidade,
é o retrato dun colapso mental,
se me dis que mate vou a matar,
se me dis que perda vouno a intentar
Xa non teño medo de conquistar
a vida,o universo e todo o demáis
se me dis que quede voumo a pensar,
ae me dis que volva voume a negar
|
||||
9. |
Habrá lobos
04:02
|
|||
Grandes expectativas acaban en una gran decepción
lo pudo ver ,hay más falsedad que en una gala benéfica
Lobos,habrá lobos,habrá lobos,
habrá lobos donde vayas
Hueles el olor a falsa sinceridad y lujuria,
disfrazada de paz interior y billetera altruista
Lobos,habrá lobos,habrá lobos,
habrá lobos donde vayas
No os equivoqueis,permaneced siempre dentro del sendero,
cuanto mas grande es la sonrisa más afilado es el diente
Lobos,habrá lobos,habrá lobos,
habrá lobos donde vayas
Y si llegais hasta el final tal vez debería avisaros,
pues no sabeis que yo,yo mismo soy el que me tiene más miedo
Lobos,habrá lobos,habrá lobos,
habrá lobos donde vayas
|
||||
10. |
||||
La madurez estafa al alma,hagan sonar ya las alarmas,
el suicidio ya no hará falta,sólo esperar nuestra llamada
Miles de sueños por realizar
si le preocupa su realidad,
la Compañía se ocupará,
ilimitada es la sociedad
Tendrá el amor que le apetezca,veneración ,grandes riquezas
la perversión y otras rarezas corren también de nuestra cuenta
Miles de sueños por realizar
si le preocupa su realidad,
la Compañía se ocupará,
ilimitada es la sociedad
Extirparemos con detalle lo que le hace tan miserable
aquí no se sienta un cobarde,no tenga miedo ,sueñe a lo grande
Miles de sueños por realizar
si le preocupa su realidad,
la compañía se ocupará,
ilimitada es la sociedad
|
||||
11. |
||||
Chegou a hora de disimular
os sentimentos ó verche pasar,
conter o alento e sentir cara adentro,
sabía que esto nos ía pasar
Pequenos segredos que intento gardar,
de portas adentro nunca saberás
que o que che quixen non morre anque queira,
sabía que esto me ía pasar
Ese é o gran erro de mirar atrás,
por moito que queira non podo evitar
pensar que ainda estou na túa vida,
sabía que esto me ía pasar
Chegou a hora de disimular
os sentimentos ó verche pasar
conter o alento e sentir cara adentro
sabía que esto nos ía pasar
sabía que esto nos ía pasar
sabía que esto me ía pasar
sabía que esto me ía pasar
|
The Lost Omelette-makers Galicia, Spain
Contact The Lost Omelette-makers
Streaming and Download help
If you like The Lost Omelette-makers, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp