1. |
||||
|
The Lost Omelette-makers...
...& The Oil Losers
|
||||
2. |
||||
|
Son un romántico catatónico
que afoga en mares de amor platónico,
unha eminencia en choros melódicos,
podes romperme a un prezo módico
Excomulgado da fe católica
só por finxir posesión diabólica,
rézolle a un deus de ensinanzas tántricas
oracións de incorreccións fonéticas
Mutando en cada relación, traicióname a evolución
Mutando en cada relación, só coa constante do desamor
Son o covarde dun drama bélico,
son a desculpa dun erro médico.
Secundario de rostro lunático
nunha comedia de tintes épicos
Son o sorriso dun gato ecléptico,
un electrón nun campo magnético,
o pasaxeiro dun tren eléctrico
accidentado nun caos xenético
Mutando en cada relación,traicióname a evolución
Mutando en cada relación,só coa constante do desamor
Son un dos xudeus narcolépticos,
habitando palacios decrépitos
Estou obrigado a andar de incógnito
sen abusar de trucos hipnóticos
Son un romántico catatónico
que afoga en mares de amor platónico,
unha eminencia en choros melódicos,
podes romperme a un prezo módico
Mutando en cada relación,traicióname a evolución
Mutando en cada relación,só coa constante do desamor
|
||||
3. |
||||
|
Ponse detrás e sintoa latexar,
vexo ruinas na súa beleza(debe ser inmoral)
Ruxe ó falar,funde a carne ó mirar
e empeza a violarme a cabeza(a pulsión neandertal)
Cólleme a man e disponte a observar
a magnitude da traxedia
Desastres así solo ocorren se non
estás preparado prá guerra
Coma un dictador que se fai forte con
cada pequeña condena(o activismo amoral)
pode asaltar fortalezas mentais
usando o poder da entreperna(da paixón criminal)
Cólleme a man e disponte a observar
a magnitude da traxedia,
Desastres así solo ocorren se non
estás preparadp prá guerra
Claro que si de rodillas(xeonllos)por ti
coma un súbdito da realeza(condenado e feliz)
se alguén encontra o que queda de min
que o enterre con delicadeza(elixín cicatriz)
Cólleme a man e disponte a observar
a magnitude da traxedia
Desastres así solo ocorren se non
estás preparado prá guerrra
|
||||
4. |
Romeo y cuneta
03:20
|
|||
|
Meu amor vive na rúa de San Pedro
e o noso vai acabar no peor,
pois a miña obrafobia suburbana
tenme paralizado co terror
Cortexala e imposible pola miña
síndrome de abstinencia peatonal,
e me sinto coma en terra de ningures
durante a Primeira Guerra Mundial
Ás veces eu teño medo dun ferro poder cravar,
caer nun fochanco negro sen final
Que saian monstros do averno de tanto e tanto furar,
mutantes coa ideoloxía de Currás
Conseguín entrar na rúa de San Pedro,
estaba preparado para amar
pero os Axentes Urbanistas do concello
tamén me puxeron a traballar
Meu amor vive na rúa de San Pedro,
e eu vivo escravizado coma un can,
mentres pico pedra ela cae nos brazos
dun atractivo erasmus alemán
Meu amor vivía na rúa de San Pedro
agora falsifica gaitas no Xapón,
e a rúa segue morta e desolada
o mesmo que o meu propio corazón
|
||||
5. |
||||
|
Foi o impulso necesario que faltaba
prá saltar da fosa dos leóns a raiña da pista
Sinteu a electricidade que corría polos dedos,
acercouse case levitendo e o souben
Non quería que os homes de gris construiran para ela
un mundo no que non ía habitar
Ó principio ná tomaron nada en serio
e foi tratada coma un deses casos harto imposibles
Logo non puideron evitar caerse de rodillas(xeonllos)
e quedarse mudos de berrar clemencia
Non quería que os homes de gris construiran para ela
un mundo que ía acabar por odiar
SuperMonAmour
Neme quitte pass cherie,
mon amour, mon héroine
Sorprendeu á humanidade,incendiou ós intocables,
foi o gran terror da dictadura electa
Desequilibrante heroina pelirroxa
acrobática sexual xinete de tormentas
Non quería que os homes de gris construiran para ela
un mundo que ía acabar por odiar
Case non me podía creer que fose a mesma moza
que para falar debíanos pedir permiso.
e agora que ten planeado conquistar o mundo
asegúrame que prá eso vai contar conmigo
Non quería que os homes de gris construiran para ela
un mundo no que non ía habitar
Non quería que os homes de gris construiran para ela
un mundo que ía acabar por odiar
E eu non quería que os homes de gris construiran para min
un mundo no que ná podía amar
SuperMonAmour
|
||||
6. |
||||
|
Creeime a propia ilusión,
as falsas pistas e o cebo.
Nada fixo pensar
que o sentimento era certo
Confiei na razón
durante todo este tempo,
usando a máscara negra
do exercito do medo
Arruiname...pero non me abandones
O baile alucinatorio
dos irmáns estranxeiros,
un cego guiando a outro cego
na mansión dos silencios
As miradas fugaces
delatando que o corazón
só latexa máis forte
cando oculta segredos
Arruíname...pero non me abandones
Xa non,non hai salvación
prá quen se mente a si mesmo,
e os axentes do engano
sembran o desconcertó
Todo o peso do anhelo
pende agora dun fío
sacrificando ó home
do que estou revestido
Arruíname...pero non me abandones
|
||||
7. |
||||
|
Mia mente passa attraverso
un mare di cemento,
vola tra l´ignoto
e appare dolcemente amore canto
Ven,ven xunto a min.,óeme cantar,
ven a probar o amor sobrenatural
Ven,réndete a min,supera o temor,
sente o tremor do amor sobrenatural
Que pode facer un cazador de mitos cabal
se a lóxica empeza a faiar
E vale a pena acabar afogando
só por disfrutar do pracer
Non podo evitar abandonar a realidade
por un falso ideal
Se che vou perder por atender á voz da razón
que o mar me leve a traizón
E vale a pena acabar afogando
só por disfrutar do pracer
Pode que só sexas metade peixe
pero es o dobre de muller
Mia mente passa atraverso un mare di cemento
vola tra l´ignoto
e appare dolcemente amore canto
|
||||
8. |
||||
|
A calor dun corpo estraño
é difícil de olvidar
Descomponse o tempo
se o contacto logra triunfar
Ven bailar comigo o vals do vampirismo dual
Quén quere bailar o vals do vampirismo dual?
Baile de defuntos
ó son do caos sentimental
se a calor dun corpo estraño
non me volve curar
Ven bailar comigo o vals do vampirismo dual
Quen quere bailar o vals do vampirismo dual?
Se o espello no que miras
ten a imaxe torcida,
un exercito suicida
defende a nosa vida
Nunca a soidade
debe resultar familiar
Maníaco nocturno
faga ás nosas fillas bailar
Se o espello no que miras
ten a imaxe torcida,
un exercito suicida
defende a nosa vida
Ven bailar comigo o vals do vampirismo dual
Quén quere bailar o vals do vampirismo dual?
|
||||
The Lost Omelette-makers Galicia, Spain
If you like The Lost Omelette-makers, you may also like:
An imaginative and experimentalist yet accessible record of acoustic prog from London-based artist Kiran Leonard.
go to album
Touched by the Stuff
by Motorists
Toronto rivals San Francisco as the North American capital of jangle pop as evidenced by this new record of sunny jams from the Motorists.
go to album
Blissfully narcotic dream-pop inspired by real dreams.
go to album
Brijean are back! Uptempo space disco grooves dusted with soul and R&B on the duo’s latest masterpiece.
go to album
Guitars sparkle like distant constellations on the latest from Scythe, who delivers dazzling space rock on their latest LP.
go to album
Io tu il loro
by Klaus Johann Grobe
Pivoting from German to English, disco to soft rock, the groovy Swiss duo branch out on their first album in six years.
go to album
Orchid Underneath
by Jane Paknia
featured on Bandcamp Radio Mar 26, 2024
go to album
